As impresoras 3D (3D Printers), tamén coñecidas como impresoras tridimensionais (3D Printer), son dispositivos que crean obxectos tridimensionais engadindo materiais capa por capa. Utiliza ficheiros de modelos dixitais como base e utiliza materiais especiais de cera, metais en po ou plásticos e outros materiais unibles para construír obxectos tridimensionais imprimindo capa por capa.
Principio de funcionamento
O principio de funcionamento dunha impresora 3D é similar ao dunha impresora de inxección de tinta tradicional, pero a saída é unha entidade tridimensional e non unha imaxe bidimensional. Usa a tecnoloxía de procesamento en capas e de moldaxe por superposición para apilar materiais capa por capa para formar finalmente un obxecto tridimensional completo. As tecnoloxías de impresión 3D comúns inclúen o modelado de deposición fundida (FDM), a estereolitografía (SLA) e a estereolitografía de máscara (MSLA).
Campos de aplicación
A tecnoloxía de impresión 3D é moi utilizada en moitos campos, incluíndo medicina, deseño industrial, arquitectura, educación, etc. No campo médico, a impresión 3D pódese usar para facer próteses e aparatos dentais personalizados; no deseño industrial, úsase para prototipado rápido e produción en pequenos lotes; no campo da arquitectura, a impresión 3D pode imprimir modelos arquitectónicos e mesmo compoñentes; no campo da educación, as impresoras 3D cultivan a creatividade e a capacidade práctica.
Antecedentes históricos
A tecnoloxía de impresión 3D orixinouse na década de 1980 e foi inventada por Chuck Hull. Despois de anos de desenvolvemento, a tecnoloxía de impresión 3D continuou mellorando, desde a tecnoloxía de prototipado rápido inicial ata a aplicación xeneralizada actual, converténdose nunha importante tecnoloxía de fabricación aditiva.
A través desta información, pode comprender completamente a definición, o principio de funcionamento, o campo de aplicación e os antecedentes históricos das impresoras 3D